Maandag in week 14 door het jaar

Gedachtenis van de heilige Maagd Maria, Zoete Moeder van Den Bosch (bisdom ‘s-Hertogenbosch)
De eeuwenoude verering van het beeld van de Zoete Moeder van Den Bosch, dat na het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie (1853) naar de Sint-Janskathedraal is teruggebracht, komt bijzonder tot uitdrukking in deze liturgische viering. Onze dankbaarheid voor Maria’s moederliefde is een reden om haar geestelijk moederschap te herdenken, zoals dit op Calvarië door Jezus zelf is verwoord.

Eerste lezing: Uit het boek Genesis, 28, 10-22a.
In die tijd vertrok Jakob uit Berseba en ging naar Haran. Op een bepaalde plaats gekomen, wilde hij daar overnachten, nadat de zon reeds was ondergegaan. Een van de stenen die daar lagen, nam hij als hoofdkussen en viel op die plaats in slaap. Hij kreeg een droom en zag een ladder die op de aarde stond en waarvan de top tot in de hemel reikte. Langs die ladder gingen Gods engelen op en af. Ineens stond de Heer bij hem en zei: Ik ben de Heer, de God van uw vader Abraham en de God van Isaäk. Het land, waar gij op ligt, zal Ik aan u en aan uw nakomelingen geven. Uw nageslacht zal zijn als het stof van de aarde; gij zult u uitbreiden naar het westen en het oosten, naar het noorden en het zuiden; door u en uw nakomelingen zal zegen komen over alle geslachten van de aarde. Ik ben met u; Ik zal u behoeden waar gij ook gaat en u terugvoeren naar dit land. Want Ik zal u niet verlaten tot Ik mijn belofte heb vervuld. Jakob werd wakker en riep uit: Waarlijk, de Heer is op deze plaats en ik wist het niet. Hij werd bevreesd en zei: Ontzagwekkend is deze plaats. Dit kan niet anders zijn dan het huis van God en de poort van de hemel. De volgende morgen zette Jakob de steen die onder zijn hoofd had gelegen overeind als een heilige steen en goot er olie over uit. Hij noemde die plaats Betel; vroeger heette die stad Luz. Jakob legde de volgende gelofte af: Als God met mij is en mij beschermt op de reis die ik nu onderneem, als Hij mij voedsel geeft om te eten en kleding om mij te bedekken, en als ik behouden naar mijn ouderlijk huis terugkeer, dan zal de Heer mijn God zijn. En deze steen, die ik als heilige steen opricht, zal het huis van God zijn.

Tussenzang: Ps. 91 (90), 1-2. 3-4. 14-15ab.

Antifoon: Voor u is de Heer: mijn God, op wie ik vertrouw.

Gij die de bescherming geniet van de Allerhoogste
en die in de schaduw van de Almachtige woont,
voor u is de Heer: mijn toevlucht, mijn burcht,
mijn God, op wie ik vertrouw.

Want Hij maakt u los uit de strik van de jagers,
Hij redt u uit doodsgevaar.
Hij zal u met zijn vleugels beschermen,
onder zijn wieken vindt gij een toevlucht.

Wie op Mij rekent zal Ik verlossen,
beschermen zal Ik wie Mij erkent.
Wanneer hij Mij aanroept zal Ik hem horen,
hem bijstaan in iedere nood.

Alleluia: Jak. 1, 21.
Alleluia. Neemt met zachtmoedigheid het woord van God aan dat in u werd geplant en de kracht bezit uw zielen te redden. Alleluia.

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs, 9, 18-26.
Terwijl Jezus eens tot de menigte sprak, kwam er een overste naar Hem toe, wierp zich voor Hem neer en zei: Mijn dochter is zo juist gestorven: maar kom haar de hand opleggen, dan zal zij weer levend worden. Jezus stond op en ging met hem mee, vergezeld van zijn leerlingen. Plotseling naderde Hem van achteren een vrouw die al twaalf jaar lang aan vloeiingen leed, en raakte de zoom van zijn mantel aan. Want ze zei bij zichzelf: Als ik alleen maar zijn mantel kan aanraken, zal ik al genezen zijn. Maar Jezus keerde zich om, en toen Hij haar zag, sprak Hij: Heb goede moed, dochter, uw geloof heeft u genezen. En vanaf dat ogenblik was de vrouw gezond. Toen Jezus in het huis van de overste kwam en de fluitspelers en het misbaar makende volk zag, sprak Hij: Gaat heen, want het meisje is niet gestorven maar slaapt. Doch ze lachten Hem uit. Toen al dat volk buitengezet was, trad Hij naderbij, greep haar hand en het meisje stond op. Het verhaal hiervan deed de ronde door heel die streek.